Tłoków tarczowych używa się w pompach niskociśnieniowych do 6 at., do tak zwanych parowych pompach bezkorbowych i pompach zwartej budowie, które były instalowane w pierwszych typach wind dla niepełnosprawnych z napędem hydraulicznym. Tłoki w tego typu pompach są ukształtowane, jako jednościankowe lub dwuściankowe, płaskie lub baryłkowate dla zmniejszenia przestrzeni szkodliwej.
W celu uszczelnienia tłoka używa się do czystych cieczy rozprężnych pierścieni żeliwnych lub brązowych, umieszczonych w rowkach na pobocznicy tłoka. Wywinięte pierścienie kiedyś skórzane dziś silikonowe mankiety grubości 3do5 mm, stosowane nawet przy wysokim ciśnieniu do cieczy zimnych, niezbyt zanieczyszczonych, mają własność samouszczelniające pod działaniem ciśnienia, lecz podczas dłuższego postoju pompy łatwo wysychają tracą szczelność. Do wody gorącej używało się kiedyś uszczelnienia z drewna dębowego, klonowego lub z ebonitu, do zimnych cieczy zanieczyszczonych pierścieni z twardej gumy. Niekiedy były też używane również uszczelnienia z wygotowanej w tłuszczu plecionki konopnej, lnianej, bawełnianej lub z nagumowanej tkaniny. Dziś w windach dla niepełnosprawnych stosuje się oczywiście o wiele nowocześniejsze i mniej zawodne materiały. Pompy z tłokami i nurnikami można też znaleźć na stronie www.platformy-dla-niepelnosprawnych.slask.pl